Mamma | rissikulan.dk

Gunhild Joensen

Minningarorð

Minningarorð um vermóður mína
Gunhild Joensen
Vermóður hava eitt óheppi orð á sær,
men tað er kanska mest í skemtisøgum. Fyri meg hevur mín vermóður altíð verði mær góð. Hon nar ikki sum aðrar vermøður, hon var nakaðfyri seg.
Hon kundi vitja okkum í vikur, men ongantíð fall skeift orð millum okkum. Altíðtók hon hond í, og vaskimaskinan var neyvan liðug at vaska, so var hon á veg út á snór við klæðunum. Hon hoyrdi bara til í húsi okkara í Esbjerg.
Dreingjunum dámdi eisini so væl, tá omma kom at vitja, tí so var altíð ein gógur køkubiti at fáa. Heldur ikki nýttis mær at hugsa um at fara út ørindi, so var hon bara heima hjá dreinginum.
Sjálvt um Gunhild sjálv átti tveir synir og heilar séks gentur, kendi eg meg altíð javnbjóðis teimun, tók meg til sín sum hennera egna.
Eg kenni meg hepna at hava átt verðins bestu vermóður, og vil við hesum fáu orðum lýsa frið yvir minniðum Gunhild Joensen

Lissy Joensen

Mamma og Ingun

28.09.07

mamma og Ragnhild

18.november 2007

Den sidste rejse

19. November 2007

Overskrift 1